Genç Daimi Dişlerin Güncel ‘Pulpa Revaskülarizasyon’ Tedavisinde Kullanılan Biyoçimentoların Uzaklaştırma Etkinliğinin Değerlendirilmesi

 

Üniversitemiz Diş Hekimliği Fakültesi Endodonti Anabilim Dalı Öğretim üyesi sayın Prof. Dr. Ekim Onur ORHAN ve Periodontoloji Anabilim Dalı Öğretim üyesi sayın Prof. Dr. Arzu BEKLEN ortak yazar olduğu ‘Evaluation of removal efficiency of capping materials used in pulp revascularization in vitro’ başlıklı araştırma makalesi SpringerNature yayınevi BMC Oral Health dergisinde yayınlandı.

Üniversitemiz Diş Hekimliği Fakültesi ve Kırıkkale Üniversitesi Diş Hekimliği Fakültesinden oluşan çalışma ekibinin, SCI Q1 sınıfta yer alan ve yüksek etki değerli ‘BMC Oral Health (Impact Factor:3,747)’ dergisinde ‘Evaluation of removal efficiency of capping materials used in pulp revascularization in vitro’ başlıklı makalesi yayınlanmıştır. Bu orijinal araştırma makalesinde, çağdaş endodontik biyomalzemeler olan biyoçimentoların genç daimi dişlere uygulama sonrası bir komplikasyon gelişimi durumunda in vitro söküm etkinliğinin karşılaştırmalı olarak değerlendirilmesi ve bu özgün hipotezin test edildiği bir çalışma modelinin önerisi literatürde ilk kez rapor edilmiştir.

Prof. Dr. Ekim Onur ORHAN, Prof. Dr. Arzu BEKLEN, Doç. Dr. Merve Erkmen ALMAZ ve Dr. Gözde CEBECİ çalışmada aktif olarak yer aldılar. Araştırmacılar, hipotezlerini test ederken klinik anlamlılığı bulunan bir in vitro çalışma modeli de önerdiler. Bu model olgunlaşmamış dişleri taklit edecek şekil verilerek oluşturuldu.  Güncel pulpa revaskülarizasyon tedavisini in vitro simüle etmek için Amerikan Endodontistler Birliği'nin rejenerasyon rehberi takip edildi. Dişlerin kök kanalları Siprofloksasin ve metronidazol karışımına ile 2 hafta süreyle maruz bırakıldı.  Ardından, biyoçimentolar BioDentine, ProRootMTA ve RetroMTA ile örtülendi. Örnekler fosfat tamponlu salin içerisinde 37 ^o C'de 2 hafta süreyle saklandı ve mikro bilgisayarlı tomografi ile analiz edildi. Biyoçimento uzaklaştırılması için geliştirilen özel bir kit ile sökümler makroskopik olarak gerçekleştirildikten sonra kalıntı miktarını değerlendirmek için ikincil CT taramaları gerçekleştirildi. Veri setini artık hacimsel değişiklikler ve söküm süreleri oluşturdu.

Yazarlar, literatürde ilk kez, biyoçimento sökümüne işaret eden bir veri setini Mendeley Data olarak yayınlanmış ve açık erişime sunmuştur.  Ayrıca, makale Gold Open Access türünde açık erişime sunulmuştur. Biyoçimentoların kullanıldığı bu güncel dental operasyonda bir komplikasyon geliştiği zaman, bu yapışkan malzemelerin noninvaziv bir yaklaşımla büyük ölçüde uzaklaştırılabileceği sonucuna ulaşılmıştır. Ancak, biyoçimento uzaklaştırma sürecinin klinik çalışma bakımından “uzun” sürdüğü belirtilmektedir. Biyoçimentolar, global olarak diş hekimliğini konu alan malzeme bilimi ile geliştirilmeye ve güncellenmeye devam etmektedir. Bu rapor edilen açık erişimli verilerin ve çalışma modelinin gelecek çalışmalar için bir referans niteliğinde olduğu ve bu vesileyle atıf alma potansiyeline sahip olduğu yazarlar tarafından ifade edilmektedir.

 

Makaleye erişim için: https://bmcoralhealth.biomedcentral.com/articles/10.1186/s12903-023-03313-3